19 stycznia 2025 roku zasmuceni otrzymaliśmy wiadomość o śmierci ks. Tadeusza Patera, salezjanina z Kresów, który pełnił funkcję duszpasterza Rodzin Kresowian, Katyńskich oraz Sybiraków na przełomie swojego 91-letniego życia. Był laureatem prestiżowej Nagrody Honorowej Instytutu Pamięci Narodowej pod nazwą „Świadek Historii”. Dodatkowo, miał na swoim koncie odznaczenie Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, a także złotym i srebrnym medalem „Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej”.
Urodził się on 13 maja 1933 roku w małej miejscowości Rumno, położonej w województwie lwowskim. Gdy był zaledwie dziewięcioletnim chłopcem, stał się świadkiem ataku formacji OUN-UPA na jego rodzinne strony, w wyniku którego straciło życie 40 osób, w tym sześcioro członków jego bliskiej rodziny. W roku 1945, rodzina Paterów zdecydowała się na przeprowadzkę do okolic Wrocławia.
Tadeusz Pater zdecydował się na wstąpienie do Zgromadzenia Salezjańskiego. To właśnie tam, 24 maja 1960 roku, otrzymał święcenia kapłańskie z rąk ks. abpa Antoniego Baraniaka. W roku 1965 ukończył studia na kierunku chemia na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Następnie, podjął pracę duszpasterską oraz wykładowcy w Szkole Salezjańskiej w Oświęcimiu. Od 1975 do 1991 roku służył jako duszpasterz w różnych parafiach: w Przemyślu, Lublinie i w Krakowie. Był również opiekunem młodzieży studenckiej oraz organizatorem wypraw po Bieszczadach i Tatrach. W roku 1991 wrócił do posługi duszpasterskiej w parafii Księży Salezjanów w Przemyślu, gdzie kontynuował opiekę duchową nad dziećmi i młodzieżą ze świetlicy „Wzrastanie” w Przemyślu oraz z Domu Dziecka w Łopuszce Małej.